Zo het derde gipsbeentje van Dex is alweer een feit. Over het algemeen valt het mee wat betreft de last die Dex ervan heeft. De eerste twee dagen is het gips nog vrij nat en koud wat helemaal in zijn kleertjes trekt. Dit brengt wel wat gehuil met zich mee maar is uiteindelijk ook zo weer over en Dex is makkelijk te troosten met een extra dekentje.

Op 22-10-2012 kreeg hij zijn eerste gipswissel. Helaas was Dex de avond ervoor opgenomen in het ziekenhuis in Tiel met een virale infectie en het RS virus. Dus toen wij in het ziekenhuis in Utrecht aan kwamen was Dex nog behoorlijk ziek en mama behoorlijk moe van een nacht in het ziekenhuis maar gelukkig mochten we naar huis om uit te zieken nadat hij nieuw gips had. Doordat het gips al ingezaagd was konden ze het heel makkelijk verwijderen. Toen het gips eraf was stonden we te kijken van het resultaat! Wauw wat staat die voet al recht. Het leek bijna op een “normale” voet. We wisten niet dat dit al zover recht gezet kon worden met 1 x gipsen. Dankzij de goede zorgen van het personeel in het wkz op de gipskamer mochten we Dex even lekker in bad doen voordat hij weer in het nieuwe gips moet. Dit vond hij heerlijk en was echt aan het genieten.

Eenmaal lekker schoon kreeg hij weer het nieuwe gips. Toen ik vroeg aan de orthopeed hoe het kon dat het voetje van Dex al zoveel recht stond gaf Dr. Sakkers ook aan dat we voornamelijk ook de gewoonte en dwang uit het voetje hadden gehaald. Doordat ze hem door het gipsen in deze stand hadden gezet weet Dex niet beter meer.

Het nieuwe gips erom ging heel makkelijk. Doordat Dex tijdens het gipsen de fles kreeg was hij lekker rustig en konden hun ook goed hun werk doen. Nick en Oma waren mee en Nick vond het heel intressant allemaal! “broertje krijgt een nieuwe pleister om zijn beentje hé mam”

Lekker naar huis en uitzieken. En mama even bijslapen....

We zijn nog wel even creatief geweest met gips.. leuk voor later...

Op 29-10-2012 kreeg Dex alweer zijn derde gipsbeentje. Gelukkig is hij alweer een heel eind opgeknapt!

Vorige week konden ze het voetje niet zover rechtzetten als de eerste keer. Nu ging het maar een klein stukje rechter.

Dex vond het dit keer niet leuk toen ze aan zijn beentje zaten. Vooral als ze bij zijn tenen kwamen liet hij toch wel merken dat dit niet fijn was. Mijn nekharen gingen soms overeind staan als Dex begon te huilen. Het liefst wil je dan dat ze ophouden. Toen eenmaal het gips eraf was zag je niet heel veel verschil met vorige keer. Eerst maar lekker in bad! Dex lag heerlijk te spartelen en vooral zijn beentje waar het gips omheen had gezeten lag hij constant te bewegen. Je zag echt dat hij genoot van de bewegingsvrijheid die hij even had.

Eenmaal uit bad kreeg hij weer nieuw gips. Met behulp van de fles vond hij het prima zolang ze maar niet aan zijn tenen kwamen.

 Dr. Sakkers gaf aan dat dit misschien al zijn laatste gips is. Nu blijkt dat zijn enkel ook helemaal scheef staat. Zijn voetje staat bijna recht op zijn enkel maar zijn enkel staat scheef onder zijn onderbeen dus gipsen heeft dadelijk weinig nut meer. Mijn eerste vraag was en nu?? Kunnen we iets aan die enkel doen? Hier kreeg ik niet echt duidelijk een antwoord op. Wel vroeg Dr. Sakker wanneer wij het overleg hadden met alle artsen. Deze was nog niet gepland dus wij staan nu op de wachtlijst voor Januari. Ze willen dat overleg plaats laten vinden wanneer Dex tussen de 3 en 5 maanden oud is. Hier zullen de keuzes gemaakt gaan worden. Moelijk.... Zo kan hij niet gaan lopen. We weten stiekem al een beetje wat ons te wachten staat maar de gedachten daarbij beangstigd ons wel. Toe maar, alles op zijn tijd....en niet vergeten te genieten van het kleine mannetje.